Ρόμπινσον, Έντουιν Άρλινγκτον

(Robinson, Χεντ Τάιντ, Μέιν 1869 – Νέα Υόρκη 1935). Αμερικανός ποιητής. Μετά τη διακοπή, για οικονομικούς λόγους, των σπουδών του στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη. Eξέδωσε την πρώτη ποιητική του συλλογή το 1896 –Ο χείμαρρος και η προηγούμενη νύχτα– που την ακολούθησαν το 1897 Τα παιδιά της Νύχτας. Η αναγνώριση και η επιτυχία ήρθε το 1916 με το βιβλίο του Ο άνθρωπος ενάντια στον ουρανό, όπου φαίνεται καθαρά η υπερβατική φιλοσοφία του. Κέρδισε τρεις φορές το βραβείο Πούλιτζερ και είχε την προστασία και την εκτίμηση του πρόεδρου Θεόδωρου Ρούσβελτ. Η τριλογία του με θέμα τον επικό κύκλο του Αρθούρου αποτελείται από τα έργα Μέρλιν (1917), Λανσελότος (1920) και Τριστάνος (1927). Ο Ρ. μπορεί να χαρακτηριστεί ως ποιητής της ταπεινής και ουσιαστικά τραγικής καθημερινής ζωής, που τη βλέπει με βλέμμα στοχαστικό και μελαγχολικό και την περιγράφει δραματικά, δημιουργώντας καμιά φορά σε απλή «καθομιλουμένη» γλώσσα επιτυχημένες προσωπογραφίες.